zor olan yalin olmak...

Kendinize bile itiraf edemediginiz zevkleriniz vardir ya hani. Ne bileyim, gorunum ve kisiliginize gore belli zevklere sahip olmaniz ve olmamaniz beklenir. Hani mesela diyelim, cok avrupai, cok alafranga gorunumlusunuzdur de en damar sarkiniz bir Orhan Gencebay sarkisidir da ofsayta dusersiniz durduk yere. Mesela biz lisedeyken Turkce sarki dinlemek "kiroluk" sayilirdi. Hepimiz, herkes yabanci muzik dinlerdik, Turkce dinleyenlere de tepeden bakilirdi (oluyor boyle seyler o yaslarda).

Iste benim bugunlerde ki derdim de Yalin. Gecenlerde Beyaz Show'u seyrediyordum. 'Cumhuriyet' diye bir sarkisi var. Sozler oyle eglenceli ki. Ama asil sasirdigim, ve de anlamadigim, nasil olmus da bu cocuk gorunumlu sarkici, kafamdaki en yalin haldeki cumlelerimi bu denli guzel bir sekilde toparlayip yine bana geri vermis. Yahu sevmek istemiyorum ben bu cocugu ama pat diye oyle bir guzel basliyor ki: "Kalbimin orta yerinde bu nasil bi cumhuriyet, senin ki nasil bi hakimiyet ben anlamadim, sustum sustum sonunda dayanamadim".

Sanirim asil sevdigim yalinligi. Ben metin yazariyken, patronumla sorunum hep yalin dilimdi. Halkla iliskilerde daha suslu puslu, boyali ve bos cumleler ister insanlar. Bense sade dilden yanayimdir. "Derdin neyse soyle iste uzatmadan" derim lafi uzatanlara, bana da densin istemem, o yuzden de fazla uzatmadan, bos laflarla susleyip puslemeden yazarim. Fakultedeyken de bize ilk ogretilen, zor olanin basit yazmak olduguydu. Oyle ogretilmis, oyle yaziyorum. Zaten halkla iliskilerdir akademiye geri donmeme sebep. Oze donelim dedim. Bu boyalar sicak havada akiyor velhasil.

Yalin'in da iste bu yalin halini sevdim. Kisacik cumleler anlatmis herseyi. Bu uc cumle, geriye soylenmesi gereken hicbir sey birakmamis. Ben de simdi acaip eglenerek bagira bagira soyluyorum: "Kalbimin orta yerinde bu nasil bi cumhuriyet, senin ki nasil bi hakimiyet ben anlamadim, sustum sustum sonunda dayanamadim".

bakin sarki burada...