Yillar sonra ilk defa sinemaya yalniz gittim. Universitedeyken cok severdim sinemaya yalniz gitmeyi. Bir de bos sinema salonlarini daha cok sevdigimden, gunduz vaktinde giderdim. Yine oyle yaptim ama hafta sonu oldugu icin kalabalikti. Soyle hafif, cok derin dusundurmeyecek, eglendirici bir kadin filmi olsun istedim, elimde kahvem Because I Said So'ya girdim. Ben Diane Keaton'li her filmi severim, Annie Hall'dan Somethings Gotta Give'e kadar hepsini sevdim. Bu filmi de sevdim. Film anne-kiz iliskisi uzerine kurulu. Bu yuzden anneler gunu oncesinde anneyle seyredilecek guzel bir film de olabilir. Gerci filmden ciktiktan sonra aklinizda film ile ilgili hic bir sahne kalmiyor. Ama ben de oyle olsun istemistim. Hafif ve eglenceli olsun yeter. Bir de filmde oyle biri var ki... Esas oglanimiz Gabriel Macht. Acaip fiyakali bakiyor ve de fiyakali gulumsuyor (bkz. yukaridaki fotograf).
Bir diger film ise Premonition (Siradisi). Filme oyle cok bayilmadim ama sanirim filmin fikrini sevdim. Sandra Bullock film sonunda olacaklari degistiremedi, kadere karsi koyamadi, ama en azindan kocasini kaybetmeden once onunla olan iliskisini duzeltti, ona onu sevdigini soyleyebildi. Hayatta onemli olan da bu degil midir? Kimseyle kus kalmamali derler. Soylenmesi gereken seyleri ertelememeli, sonraya birakmamali. Hayatta ne zaman ne olacagi belli olmaz...
Ucuncu film, DVD'de Kiss Kiss Bang Bang. Guldugum sahneler oldu ama o kadar. Su an dusundugumde film hakkinda pek bir sey hatirlamiyorum. Pek bir etki birakamamis. Bir diger film ise TV'de Bandidas. Penelope Cruz ve Selma Hayek acemi kovboy rollerinde acaip eglendiriyorlar. Hos vakit gecirmek icin birebir. Sonuncu filmi ise hatirlamiyorum. :) Tek hatirladigim Patrick Swayze vardi, Rusya'daydi, kizini ariyordu, askerler vardi ve de film 3 saatti. Ama filmin adi neydi hatirlamiyorum. Ya da hatirlamak bile istemiyorum. O kadar kotuydu yani...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder