13 Haziran 2012 Çarşamba

bir yara kabuğundan ayrılır gibi...

bazı hatıraları, gittiğim her yere götürdüğüm küçük teneke bir kutuda saklıyorum. bazen kutuyu uzun süre açmadığım olsa da, hep yanımda taşıyorum.

ve zaman içinde bazen, hep yanımda olmasını istediğim o hatıralardan biriyle gönül bağımın koptuğunu hissediyorum. o zaman teneke kutumdan çıkarıyorum o anıya ait eşyayı.

o kopma nasıl ve ne kadar süre içinde oluyor bilmiyorum; bir yara kabuğundan ayrılır gibi gönlümden düşüyor bir anı.

blogum için de şu günlerde benzer şeyler hissediyorum.

nasıl ki bağını kopardığını yanında taşımak yük oluyor, bu blogun taşıdığı her şey de sanki bir yük veriyor artık bana.

taşınmaya meylediyorum... ama bloga kıyamıyorum.

o yüzden, bir süre ayrı kalalım dedim bloga. özlersek kavuşuruz.

6 yorum:

Ebru dedi ki...

Tamamen gitme sadece mola ver olur mu?
Bu nasıl güzel bir sorudur 'bir yara kabuğundan ayrılır mı?'

EKMEKÇİKIZ dedi ki...

Müziciğim,
Hayatında bir sayfayı çeviriyorsun, belli.
O zaman derim ki;
Burada yazılı olanlar burada kalsın.
Sen yeni bir yerde yeni olanları yaz.
Öpüyorum yanaklarından, özledim.
:)

müzi dedi ki...

ebrucum, yazmasam da tamamen gitmem, buralardayım ara sıra da olsa göz atıyoruz sizlere, ne alemlerdesiniz, nasıl gidiyor diye.

ekmekçim, ben de öpüyorum, ben de özlüyorum. erguvan zamanı o sürpriz nikah sonrası yaptığımız tatlı kaçamağın tadı hala damağımda :)

şule dedi ki...

sürpriz nikah mı? o da ne? :)

gitme müzi. burda kal. ben merak edeyim, müzi ne halde acaba diye, gireyim bloguna, güzel bir şiir ya da şarkı karşılasın beni. ya da şöyle içten bir yazı. "ah be müzi" diyeyim içimden, "neden bu kadar uzaktasın ki, burda olsan da elimizde şaraplar sabahlasaydik, tum bu olanlardan konusarak"...öyle işte. gitme.

müzi dedi ki...

canım şule, güzel şule,
gitmeler konusunda benim kadar beceriksiz birine söylenecek laf mı bu. biraz ayrı kalalım demek için bile kaç kere ölçtüm biçtim ben. şimdi bi blogdan dahi gitmeyi beceremicem, rezil olucam 70 milyonun önünde:)
o dediğine eskiden olsa mesafeler ne ki, yeter ki gönüller bir olsun derdim. ama yok, bazıları uzakta olmasın, uzanıp sarılabileyim. gülünce gözlerinin kapanışını göreyim:)

şule dedi ki...

canım müzi, kuzum müzi, 70 milyonu takma hic kafana. neleri unuttular, senin bloga ara verme istegini mi unutmayacaklar ? :)

yorumunu okuyunca gözlerim çizgi oldu yine. ama sen bunu biliyordun zaten di mi?
canımsın.

ve evet, gitme!...