18 Ocak 2011 Salı
sen çiçeksin
beni zaten hep, sadelik vurur.
TU KULÎLK Î (Sen Çiçeksin)
Sen çiçeksin
Baharda açan bir kır çiçeği
Baharda, gönlümün aydınlığında açan
Nereye gidiyorsun
Nereye gidiyorsun, geri dön
Geri dön, gönlümün hüznü
Bak yine keklikler
Keklikler yine yuva kurdular
Yuva kurdular gönlümün kayalıklarına
Sensiz yapamam
Sensiz ev bark kuramam
Sensiz ev bark kuramam, gülüm
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
6 yorum:
Böyle değildi belki ama Kürtçe türkülerle büyüdüm. Yine kırmızı saçlı kadın geldi geceme. teşekkür ederim.
Ne güzel sözler bunlar... ne sade ve sadeliğinden herhalde çok güzel. senin gibi:)
ebru, senin türkülerin nasıldı, anlatsana. kırmızı saçlı kadın mı söylerdi, en çok hangisini, sen en çok hangisini severdin? anlat lütfen:)
elektra, kürtçe sözleriyle ezberledim, söyleyip duruyorum. sözleri mi en güzel, yoksa müziği mi, yoksa baştan sona sadeliği mi, samimiyeti mi bilmiyorum. çok güzel işte. senin gibi :)
ne kadar güzel müzim...
Ölen oğlu için daha bebekken ölen amcam için söylerdi, bazen de ağlardı. Yazım konuşmaktan daha zor bana hep'seni veren allaha, seni yaradana kurban olurum' derdi kürtçe. çok eskiden anlatmıştım sayfada bulursam hangisi link yollarım. Kırmızı saçlı kadındı evet:) O kadın uzaklarda ölmek üzereyken babamla aynı şehre gömülmek istedi vasiyeti babama en çok benzeyen çocuğunun kefenine (gözüme demişti) toprak atmaktı. 1994 dü öldüğünde zordu bembeyaz kefene 18 yaşında ellerimle toprak atmak. O giderken halam kürtçe ağıtla yolcu etti.
Ağıtlar kürtçede bambaşka. Anlayamasam da tamamen içimi dağlayıp gidiyor. Karpuza, elmaya armuda türkü bile yapılsa onca yaşanmışlığın izi olmalı kürtçe türküler çok başka.
Sevgilerimle güzel arkadaşım.
di mi şulecim, ne güzel :)
sevgili ebru, ne çok şey anlatıyorsun şu bir paragrafta. iç acıtıyor, ama bir o kadar da güzel. miras olarak geriye bu hikayeler kalıyor. bence unutmamak kutsal bir görev. ne mutlu kırmızı saçlı kadına ki, hatırlayan sen varsın. benden de sevgiler, sağol paylaştığın için. öpüyorum :)
Yorum Gönder