4 Ekim 2011 Salı

leyla ile mecnun, ya da falan filan...

Leyla ile Mecnun'u izliyor musunuz? ben arada atlıyorum, sonra yakalıyorum, bazen çok gülüyorum, bazense sanki içimdeki kördüğümlerin yansımasına izliyorum. bu gece de o bölümlerden biriydi. bittiğinde kafamda kendi sorularımı düşünüyordum. yazayım dedim.

çok sevdiğim de bir şarkısı var. ne anlatıyor tam olarak bilmiyorum aslında. tek bildiğim, her dinleyişte içimdeki pek çok soru, duygu ve düşünce ayaklanıyor, bir girdap olup beni içine çekiyor. tanımlaması zor. ama mesela...

çıkmazlarda kalıp çıkamayışı. bildiğin yerde kaybolmayı. bir girdabın içine düşer gibi içindeki kördüğümlere dolanmayı. vazgeçmeyi ama bir yerde asılı kalmayı. içinde sesler susmazken tek bir hece konuşamamayı. dolup taşarken damlayamamayı. bir kez başına geldi mi bir daha eskisi gibi olamamayı, mış gibi yapamamayı. bir kez öğrendiysen bir daha unutamamayı. ne aradığını bilmeyi ama nerede olduğunu bilmemeyi. aramaktan yorulmayı ama durmak nasıl olur bilmeyişi. içinde sağnak yağmurla kurumayı, kururken yanmayı, yanarken solmayı. ama hiç duramayışı. tüm bunların içine gönüllü düşer gibi, leyla'nın o zehiri bilerek içmesi gibi, hepsine son verebilecekken sanki bilerek içinden çıkmamak gibi. içinden bir tek mecnun çıkarabilecekken kurbağanın bir türlü prense dönüşmemesi, ve hatta mecnunun kurbağaya dönüşmesi gibi.

ve tüm bunları simsiyah bir şekilde değil de garip bir kabullenme, razı olma ve hayatın ta kendisiymiş gibi anlatışını seviyorum. bir yalana inanmaktansa hakikatin peşinde sürünmeyi tercih edişini seviyorum.

öyle işte. çok seviyorum bu şarkıyı.




Düşerken duramazsın
Susarken anlatamazsın
Belki de ne bileyim ben

Uzaksan duyamazsın
Bıraksan bulamazsın
Nerdeyim biliyorum ben

Yalan ne diyorsam ne duyduysam hep yalan
Yalan kim ne dediyse ne duyduysan yalan

Duramaz ki yanan
Bulamaz ki arar
Duruyorum ben

Yalan ne diyorsam ne duyduysam hep yalan
Yalan kim ne dediyse ne duyduysan yalan

Bilirsen unutumazsın
Aşikârı saklamayazsın
Kimdeyim arıyorum ben

Solarsan açamazsın
Kurursan damlayamazsın
Belki de kuruyorum ben

Yalan ne diyorsam ne duyduysam hep yalan
Yalan kim ne dediyse ne duyduysan yalan

Duramaz ki yanan
Bulamaz ki arar
Duruyorum ben

4 yorum:

EKMEKÇİKIZ dedi ki...

Yakaladıkça seyrediyorum, ne kadar absürd anlatırsa, o kadar gerçek hayat anlatıyor.
Bir de dizinin dışında senin yazdıklarından etkilendim; ne güzel anlatmışsın, arayıp da nerde olduğunu bulamadığımızı...
:)

müzi dedi ki...

evet evet, hayatımız da düşündüğünde oldukça absürd aslında di mi ekmekçim? akla gelmeyecek, olmayacak işler, falan filan :)

Ebru dedi ki...

Sever misin bilmiyorum
Bu gece durup durup ağlıyorum bunu dinliyordum. Bu parçaya ağlıyor değildim:) O ana denk geldi sonra gülümsedim aklıma geldin.

http://www.youtube.com/watch?v=D4VtTo5biq0
Umarım seversin sarıldım.

müzi dedi ki...

bak ne sevindim gece gece aklına geldiğime. bilmiyordum zakkumu, dinliyorum şu an. sağolasın ebrucum.