Baştan sona dandik bir romantik komedi filmi Hope Floats’u bir gece televizyonda izlemiştim. Filmin sonunda iki çift laf etmişti kadın karakter:

“Başlangıçlar ürkütür, sonlar genelde üzücüdür. Asıl önemli olan ortalardır. Yeni bir başlangıcın önünde dururken bunu hatırla”.

Filmden sadece bu cümleler kaldı bende. Şu an önümde duran ve içtiğim çaydan çıkan küçük kağıdın üzerinde de, “gücün, hayatı ne kadar sakince, huzurla ve sessizce karşıladığınla ilgili” yazıyor.

Belli aralıklarda dönüp dolaşıp yeniden bulduğum ve hep sevdiğim o şiirinde ise Nazım, “...anlamak, sevgilim, o, bir müthiş bahtiyarlık, anlamak gideni ve gelmekte olanı” der.

Bir kaç gündür rüyalarım karmaşık. Önümde beklemekte olan değişiklikler, yenilikler huzursuz ediyor belli ki. Yukarıda yazılanları hatırlayarak sakin durmaya çalışıyorum. Sakinlik ve dinginlik... Huzurun en sevdiğim halleri...