vuuuf.. ne yıldı ama

sevgili blogcum, bu yıl nasıl geçti, ne zaman sona geldik hiç bir fikrim yok. 2009'a girerken sana yazdığım yazıyı hatırlıyorum. "2009 yorma beni" demiştim. şimdi öyle gülüyorum ki o yazdığıma. çünkü ben böyle bir yılı hayatımda yaşamadım. ne garip laf oldu, ama sen anlarsın ne demek istediğimi. aklıma gelmeyecek işler, daha neler neler.. hani "2009 yor beni" desem, ancak bu kadar olurdu.

yeni yıldan bir beklentim yok. umutlu olmak çok güzel de, umudunu saçma sapan şeylere bağlamak saçma geliyor artık. ama bak blogcum ilginç bir şey var, okurken hem amaaan dediğim, ama bir yandan da hadi yaa dedirten. şimdi blogcum, 2009'a girerken, her astrolog (fala inanma falsız kalma), ikizler burcu için, büyük bitişlerin, büyük ayrılıkların yılı olacağını yazmıştı. valla bildiler. ve bil bakalım 2010 yılında ikizler için şimdi ne diyorlar. son iki sene oldukça zorlanan ikizler için bu yıl, evlilik diyorlar. hahahaha... gülüp geçeceğim ama 2009'da ayrılık var deyip de bildiği için, şimdi evlilik var dediğinde ne diyorsun yaa diye cevap veriyorum.

geyik bir yana.. her ne kadar geçen bir yılın tahlilini yapmak istemesem de, 2009 için söyleyeceğim iki çift lafım var. hayatımın en zor yılıydı. istemediğim şeyleri kabullenmek zorunda olduğum bir yıldı. ama, geriye baktığımda, kendimle gurur duyduğum bir yıl oldu. ayıp mı insanın kendisi için bunu söylemesi bilemiyorum blogcum, ama, ben bu sene, başka bir benle tanıştım. başka bir beni buldum çıkardım içimden. ve sevdim dönüşmekte olduğum insanı. her gözyaşımda sevgiyle sarıldı bana. onun sayesindedir, her bir gözyaşının, akarken yüreğimi temizlemesi. meğer onu bulup çıkarmamı bekliyormuş. meğer kendini bana tanıtmak için benimle yalnız kalmayı bekliyormuş. zordu 2009. bazen gaddar, bazen haksız, bazen ikiyüzlü. ama, yeniden doğurdu beni. pek çok şey kaydı gitti, ama bende kalana baktığımda, şükredebildim. derler ya, galiptir bu yolda mağlup olan. işte bu sebepledir ki, şimdi 2009un arkasından küfredemiyorum.

2009, 1999 yılından beri süre gelen ve hayatımı şekillendiren şeylerin sonu oldu. hayatımda büyük bir defter kapandı. şimdi başka bir başlangıç. defterin başında güleryüzüyle bana bakıyor. ben de ona gülümsüyorum. 2010, senden bir beklentim yok. beklentim kendimden. yalan değilmiş be blog, insanın huzuru, neşeyi içinden başka bir yerde araması ahmaklıkmış.